DOĞAL BESLENİN DİYORLAR !!!
Erdem Talaş
talaserdem@gmail.com -
Popülist Tarım Politikası
Artık şehirli bir dünyada yaşıyoruz. Dünya nüfusunun yarısından fazlası şehirlerde oturuyor. Böyle bir dünyada köyün ve tarımın yeri sorgulanıyor, tarımsal üretim büyük büyük işletmelerin, şirketlerin tekeline giriyor, küçük ve orta büyüklükte tarım işletmeciliği hem yük olarak görülüyor ve hem de devreden çıkarılıyor. İzlenen politikalar kırsalı boşaltıyor, toprağı tohumsuz ve tarımı çiftçisiz bırakıyor, ‘’Tüketiciyi araç’’ olarak görüyor.
Şehirleşen dünyada birçok yerde ’de tarım ve köyle, kırsalla ilgili konular gündemde yer bulamıyor. Tarım ve kırsala dair süreçlerin toplumsal yapıların oluşmasındaki rolünü ve önemini ortaya koymak daha da içinden çıkılmaz hale geliyor. Köyü, kırsalı, tarımı şehre, kentliye bağlayan en önemli unsur, kuşkusuz yemek ve tarımsal ürünlerdir. Dikkat ederseniz son zamanlarda yemek konusu çok konuşulmaya başlandı. Yiyecek, içecek reklamları, gelin kaynana programları, ana kız yemek programları her zaman önlerde yer alıyor. Tarımın sorunları konuşulmuyor ama televizyonda yemekle ilgili programlar en çok seyredilenler arasında geliyor.
Sadece iyi yemek, farklı yemek, az yemek, doğal yemek, ekolojik beslenme ve biraz da pahalı beslenme hep gündemde var. Ekolojik üretimler, çiftlikler hep gündeme konuyor. Yani, sofrayla, yemeği tüketmekle ilgili konular bir biçimde gündeme geliyor. Ama tohumdan, ekimden, yetiştiricilikten son ürüne, gıdanın üretimiyle ilgili süreçlere eşit düzeyde bir ilgi maalesef yok.
Doğal tarım ya da organik üretimi belgeleyen sertifikalara sahip taze sebze ya da meyvelerin satışı özellikle büyükşehirlerdeki, marketlerde artıyor. Ama özellikle Avrupa’da çoğalan, tarımdaki emek süreçlerinde etik davranıldığını ya da ticaretin adil yapıldığını, çiftçinin süreçte kazanabildiğini belgeleyen sertifikasyon biçimlerinden Türkiye’deki tüketicilerin henüz haberi yok. Bu algı yönetimi ve kampanyalarla olacağa da benzemiyor. Kısaca, son yıllarda gıdanın tüketimine dair konular hakkında bir ilgi artışı yaşanırken üretime ve üreticilere dair eşit düzeyde bir merak çoğalmasından söz etmek zor.
