Mutluluğu Yanlış Adreste Arayanlar

Ancak ne ilginçtir ki, mutluluğu aradığımız yerler çoğu zaman bizi daha da yoran, tüketen ve uzaklaştıran adresler oluyor. Kimimiz bankadaki rakamlarda, kimimiz vitrindeki etiketlerde, kimimiz de başkalarının gözündeki onayda arıyoruz. Oysa mutluluk, dışarıda ne kadar aransa da çoğu zaman içerde, sessizce bizi bekleyen bir his. Bugünün insanı mutluluğu hızda arıyor. Daha çok çalışmak, daha çok kazanmak, daha çok tüketmek… Bu “daha”ların içinde kaybolurken, aslında kendinden daha çok uzaklaşıyor. Bir an durup nefes alsak, belki de o çok aradığımız mutluluk kahvenin kokusunda, sevdiklerimizle edilen kısa bir sohbette, ya da gün batımının sessizliğinde saklı olduğunu fark edeceğiz. Toplum olarak bize hep öğretildi: “Şunu yaparsan mutlu olursun, bunu alırsan tamamlanırsın.” Ama gerçek şudur ki mutluluk bir varış noktası değil, bir yolculuğun içindeki küçük duraklardır. Dışarıdan gelen hiçbir şey bizi kalıcı olarak mutlu edemez; içimizde kurduğumuz denge, şükür ve huzur olmadan hiçbir şeyin tadı kalmaz. Belki de artık mutluluğu nerede aradığımızı değil, nerede kaybettiğimizi sorgulama zamanı. Çünkü çoğu zaman mutluluk bizim cebimizde, ama biz onu başkasının ellerinde aramaya devam ediyoruz.